درکتاب کشف الغمه آمده است:
 روزی امام کاظم علیه السلام فرزندانش راخواست وبه آنهافرمود:ای فرزندانم!من شماراوبه وصیتی سفارش می کنم که اگرکسی آن را
حفظ کرده وبدان عمل نمایدضایع نخواهدشدوآن این که هرگاه کسی آمدوبرگوش راست شماسخن ناپسندی گفت،آنگاه برگشت ودرگوش چپ شماعذرخواهی نمودوگفت من چیزی نگفتم عذراورابپذیرید.
   می گویم دراین سفارش عالی قدرشایدعنصرتغافل بیشترازعفونمایان باشد.تغافل درواقع نوعی گذشت است به گونه ای که اشتباه طرف مقابل رابه رویش نمی آوریم ودرحدیثی به عنوان رأس اخلاق نیک شمرده شده است.تغافل عنصری بسیارفوق العاده وتأثیرگذاردرامرتربیت می باشدکه توسط علمای اخلاق ومشاورین تربیت بسیارسفارش می گردد.فکرکنیم ببینیم ماچقدراینگونه بوده ایم ؟چندبار وقتی کسی درموردمااشتباهی مرتکب شد به جای اینکه زودباحرفی واقدامی به  قول معروف حقش راکف دستش بگذاریم تغافل کرده ایم وباین عمل اوراشرمنده کارزشتش ساخته ایم؟مااحیانااگرتغافل ازاشتباه کسی کرده باشیم به خاطرآن بوده که درفرصتی بهتروبهره وری بیشتربه حساب طرف برسیم!!!
   سالروزشهادت امام موسی کاظم راتسلیت میگویم.

نوشته شده توسط : گروه فاطمیون

نظرات دیگران [ نظر]