یاد ایامی که درگلشن نواوصفاوآشنایی داشتیم.ماروهم همینجوری بی حساب تو اون
وادی رامون داده بودن.غرق شوروشعف بودیم و اون قدرمست شده بودیم که حواسمون نبودکه بابااییییین دولت مستعجله،اییییین فقط یه ارفاق کوتاه مدته. اینوگذاشتن بلکه ماهم یه ذره طعم لذت روبچشیم وبفهمیم که چرانمی فهمیم!!و الّاغیرماه رمضون بااین بی حوصلگی که داریم بخوایم تااونجابپریم بالامون می سوزه که!نه؟
به هرحال فک نکنم کسی ازماباشه که بگه رمضون وغیررمضون برامن فرق نداره وحال هوام یکیه.توماه رمضون آدم میفهمه که یه مرتبه بالاتری هم برارسیدن بهش هست که فقط یه جو مردونگی وصداقت می خوادتابهش برسی.اون وقت اگه تاسال بعدورمضون دیگه خودتوبالاکشیدی باز یه مرتبه بالاتروطعم لذت قرب بیشتری بهت میچشونن تاهی همین جوری سال به سال بالامیری که می رسی به فی مقعدصدق عندملیک مقتدر یعنی پیش خودخودخدا.
دیدین آغاتوخطبه های نمازعیدچطوربالذت می فرمودن که امسال میزان شوروشوق جوانان توشبهای احیامتفاوت باسالهای قبل بود.طوری اینوباخوشی می فرمودن که گویادارن رازیک دستاوردبزرگ براملت وکشورمیدن.وبراستی هم چنینه.پاکی دل ملت مخصوصاجوونهای اونهازگناه ومعصیت وارتباط راسخ اونهاباخالق یکتاسرمایه ی عظیمیه که به هرچی سرمایه ناخالص داخلییه می ارزه .اسم اینوهم بذاریم سرمایه ی خالص داخلی ایران!سرمایه ای که غیرازسرزمین اسلام جای دیگه پیدانمیشه.

                               ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏              

این ازاین....
  مطلب دیگه که می خوام بگم درمورد برناممه . اطلاع داشته باشین که ان شاءالله ازاین به بعداگربدایی حاصل نشه وبلاگ فاطمیون هردوهفته یکبارباسه یادداشت مذهبی سیاسی وگوناگون که بیشترهمینجورحرفاوموضوعات خودمونییه،بروزخواهدشد.